دعا و ذکر

در این مطلب از سایت doaa121.com قصد داریم تا در مورد دعا و ذکر مطالبی را خدمت شما عزیران ارائه کنیم و اینکه چرا دعا می کنیم و چرا به دعا و ذکر نیازمندیم.در ادامه مجموعه ای از ادعیه و اذکار جهت رفع جمیع مشکلات ارائه می گردد.

دعا

نیاز انسان به دعا و ذکر علل مختلفی دارد ازجمله اینکه انسان ذاتا فقیر است و به خداوند که منشا وجود در هستی است وابسته است. خداوند در آیه ۱۵ سوره فاطر می فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ»؛ ای مردم، شما همه به خدا فقیر و محتاجید و تنها خداست که بی‌نیاز و غنیّ بالذّات و ستوده صفات است. این آیه به صراحت اعلام می کند که ما انسان ها به خداوند نیازمندیم و اوست که بی نیاز و شایسته حمد و ستایش است. انسان در زندگی بر هیچ چیز مالکیت نداشته و تنها حق استفاده به مدت محدود دارد و همه چیز را از دست خواهد داد و شاید بتوان گفت تنها ملک حقیقی انسان دعا و نیایش باشد همانطور که حضرت علی(ع) در دعای کمیل می فرمایند: «لا یملک الا الدعاء».

از طرفی فلسفه وجودی انسان دعا و نیایش است خداوند در سوره ذاریات آیه ۵۶ می فرماید «وما خلقت الجن والإنس إلا لیعبدون»؛ ما جن و انس را نیافریدیم، مگر این‌که عبادت کنند. در نتیجه دعا کردن قدم برداشتن در راستای هدف افرینش است و سبب تعالی شخص می گردد. باید بدانیم اگرچه خداوند به نیاز های ما آگاه است ولی آنچه از ایات و روایات بر می اید این است که تا از خداوند طلب نکنیم و حاجاتمان را به زبان نیاوریم استجابتمان نمی کند و مقصود این است که رابطه بنده با معبود قطع نشود. خداوند درآیه ۶۰ سوره فاطر می فرماید:

«وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ ۚ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ» و خدای شما فرمود که مرا با (خلوص دل) بخوانید تا دعای شما مستجاب کنم. آنان که از (دعا و) عبادت من اعراض و سرکشی کنند زود با ذلت و خواری در دوزخ شوند.

امام صادق (ع) می فرمایند:

اگر کسی دهانش را ببندد و چیزی از خداوند درخواست نکند، خداوند چیزی به او نمی‌دهد؛ پس بخواه، تا عطا کند.

امیرالمؤمنین (ع)

: کسی که در خانه خدای سبحان را بزند، در باز خواهد شد.

ذکر

ذکر به معنای یاد خداست و تنها عبادتی است که در هر حال قابل انجام است و شرایط  مکانی یا زمانی خاص ندارد. قرآن در این باب می فرماید :«الذین یذکرون الله قیاما و قعوداً و علی جنوبهم؛  کسانی که در حال ایستاده و نشسته و خوابیده بر پهلو به ذکر خدا مشغول‌اند» ( آل عمران، ۱۹۱)

ذکر انواعی دارد ازجمله ذکر لسانی که با زبان یاد خدا می کنیم. نوع دیگر ذکر, ذکر قلبی است که انسان در هنگام انجام هر کاری به یاد خدا باشد و رضایت خداوند را ملاک اعمال و نیات خود قرار دهد و این بالاترین نوع ذکر است. تداوم ذکر زبانی سبب می شود که به مرور به مرحله ذکر قلبی برسیم و در تمام اعمال و رفتار خود خدا را ناظر ببینیم و رضایت او هدف اصلی ما باشد.

هدف از ذکر حمد و ثنای پروردگار و یاد اوری نعماتی است که به ما عطا کرده. همچنین ذکر خدا سبب می شود انسان از شیطان و وسوسه هایش فاطله بگیرد و هیچ گاه دچار غفلت نشود و به عاقبت کار خویش بیندیشد.